Nu de teller 1 uur aanduidde en 9 km 40 meter was het vandaag (dringend) tijd voor een Evaluatie-Revalidatie.
Pijn is opgeschoven (uitgebreid?) maar niet dramatisch (wel in gevoel, niet volgens kine)
Een extra lange, uitgebreide behandeling om een nieuwe koers te bepalen was dus de agenda van deze ochtend.
Als er geen starterspijn is mag ik herkansen, herkansen, herkansen op de 1 uur loop. Minimaal 3 keer – maximaal 5 keer en dan opnieuw evaluatie. Of indien pijn weg is – optimisme – 5 minuutjes aandikken.
Ik heb in alle geval niet gehoord STOP! die schoenen aan de haak. Wat ik heb gehoord (wellicht selectief) is dat we door de pijn gaan doortrainen.
Extra stabilisatie oefeningen (nieuwe evolutie ook op dit terrein) – sommigen waren uitvoerbaar, anderen waren ‘hellookes van de pijn’.
Ijspack zal vandaag de training zijn, en indien morgen nog zo heftig bij stappen, ook.
We geven niet op. We blijven erin geloven.
