De Spaanse Linie het houdt me bezig. De grens tussen oeverloze eenvoud en kinderlijk geluk.
Bedankt Stijn voor een gracieuse tocht doorheen natuur-stille pracht en een fantastische (simpele althans voor Stijn – loopschoenen aan en direct een 10km?) 10 km in eerste lentezon.
Fantastisch lopen dus in fantastisch gezelschap.
Ik nam Stijn mee in mijn kindertijd en dit leverde een aangenaam toeven en impressies. Via de Koningsdijk liepen we naar een ander Fort op de linie – Fort Bedmar. Ook daar borrelen de verhalen aan de oppervlakte. “Dans met mij de Sarabande” is gebaseerd op de herinnering van toen.
Mijn paradijselijke jeugd in woord en beeld….
Fort Bedmar werd in 1701 gebouwd in opdracht van de gelijknamige markies, op een strategische plaats aan het kruispunt van de Clingedijk en de Koningsdijk. Het vierhoekige fort was een van de belangrijkste versterkingen van de Bedmarlinie. Opvallend is dat deze nieuwe forten heel wat groter waren dan hun voorgangers, omdat de reikwijdte van het geschut aanzienlijk was toegenomen. Op de site van het fort bevindt zich vandaag een camping. Wie goed kijkt, ziet echter nog veel restanten. Zo is de lichte helling van de camping niets anders dan het glacis, de opgehoogde schootszone voor het fort. De perceelsindeling van de camping suggereert de vorm van het vroegere fort. Achter de laurierhaag is een groot deel van de binnengracht bewaard. Op de toegangswegen richting camping markeren kasseistroken de fortgrachten en toont een doorsnede in cortenstaal de opbouw en hoogte van Fort Bedmar.
Aansluitend een heerlijke wandeling met Skype tot de achterlinie van Fort Spinola. Aan geïnteresseerden deed ik mijn toch wel speciale verhaal hoe ik daar vroeger een zonnebad nam&speelde.
Vanop toeristische afstand stak die gele vlag mijn ogen uit…wat me op het idee bracht (je bent bijna 50 en ondernemend) om langs het pad van weleer tot aan de vlag te gaan.
Ik ben toch net meer dan die andere toeristen en ik ken de toegang toch? Een avontuurtje met zoon Stijn en mooi foto’s als herinnering aan toen. Het leek nog net als….nog net even zalig, stil, mooi, grandioos, fantastisch. Mijn Fort Fuentas.
(c) Sabrina Maes
[flgallery id=32 /]
