Slenteren door de stad….Dit heet ook ‘verlangen’. Bij de Groenplaats, Antwerpen.
Verlangen is Sehnsucht. Het is jezelf iets wensen wat er niet is maar waarvan je wel ongeveer weet – of denkt of voelt te weten – wat het je zal bieden.
Elk verlangen correspondeert met een gevoeld gemis of verdriet, zonder dat zal en kan het niet bestaan.
Zo zal een vrouw enkel naar een kind verlangen als ze het niet-hebben van een kind als een gemis ervaart. Een man zal verlangen naar rijkdom en roem indien hij er, naar zijn mening, te weinig van bezit.
Mensen verlangen altijd. Omdat ze in de kern onzeker in het leven staan en altijd twijfelen aan zichzelf. Omdat ze dat, wegens onvermogen, vertalen naar gemis en verdriet. Verlangen is de ultieme roep om, al is het maar voor even, gered te worden van de desillusie van het leven.
De bevrijdende smaak van een glas wijn, de cadans van een vrouw die je berijdt, de lokkende roep van de woestijn, een smeltende Twix in je mond.
