Als je niet meer weet waarom, als je vergeten bent hoe het was….
Een fantastische zonnige lentedag. Staalblauwe hemel, ellenlange files die deze maandag beheersen. Weerberichten die grijs, grauw en nat voorspellen. Vanaf morgen.
Welke opties heb je dan? Als je vergeten bent hoe het was en niet meer weet waarom…
Precies dan verlaat je zo snel als mogelijk de file en ga je op zoek.
Doel, target of this sunny day.
Als kind reed ik hier door de polders, de lange Arenberg af en dan…het landschap is veranderd. Koeltorens zijn nu mijn kompas. Hoe imposanter ze worden hoe dichter ik ben.
Spookstad. Bij het binnenrijden van Doel staat er nu een slagboom. Douane, security, controle. Ze ontbreken nog net. Tol betalen misschien? De slagboom staat open.
Automatisch begin ik trager te rijden. Dat hoort bij spooksteden. Denk ik. Op televisie scheppen ze althans dat beeld.
Aan de rechterkant – weet ik – staat een verloren loods. Ik was al eens van plan om hier af te stappen en foto’s te nemen. Maar ze werd toen bezet gehouden door….althans er stonden toen van die coole ‘fire wagens’. Diep oranje. Prachtige kunstwerken, paint brushed. De loods was nu quasi onbereikbaar, afgezet met een muurtje van steen.
Maar toch was de drang naar de kleurrijke graffiti groter dan het muurtje.
Zeldzame stilte. Mooi. Prachtig. Uniek. Bewondering.
Een paar honderd meters verder stop ik aan de garage-van-weleer-van-nonkel-Kamiel.
Ook die is afgezet met drang hekken. Vorig jaar kon je nog tot bij de garage. Een groep hippe meiden was toen op de benzinepompen gekropen om de juiste pose te vinden voor de vriendjes die hen luidruchtig ophitsten. Tot ze kregen wat ze wilden.
De benzinepompen hangen er nu half vernield bij. Zonde. De kleuren zijn prachtig. De graffiti geeft dit station zijn nieuwe bestaan.
Ik wil ook het kerkhof bezoeken maar in de straat zie ik allerlei zwarte ruiten auto’s en mannen, die druk experimenteren met miniatuur-ruimte-tuigen.
Ik besluit even af te wachten en snuif eerst de zilte zoute lucht van de Schelde op.
Het contrast is indrukwekkend, die Oude Molen, waar we als kind al fris ging drinken en de koeltorens dominant er naast.
Een indrukwekkend ‘kerkhofje’ met de teloorgang van Doel in stripvorm trekt mijn aandacht.
Even tot aan de haven dan waar mijn Opa Bert de garnalen aan de gulzigen verkocht. Ooit. Clinge 11.
[ Lees meer….Garnaut & kreuckeltjes]
En dan toch maar naar het kerkhof.
Als je niet meer weet waarom, als je vergeten bent hoe het was….kijk dan naar de foto’s. De geel verkleurde ovalen porseleinen kadertjes op de graven.
(c) Sabrina Maes 05.05.2014
