Pontonbrug dag 2. 04.10.2014
Golden hour. Before the chaos.
Voor dag en dauw stonden drummen mensen aan te schuiven aan ’t Steen in Antwerpen stad. Goed verlicht, een duidelijke digitaal screen om de mensen naar de juiste gate te leiden. Zag er allemaal veelbelovend uit, zo vroeg in de ochtend.
Veel politie en alles leek me goed georganiseerd voor dit uniek evenement.
Zij het dat ik eerder bij de berichtgeving toch had zitten rekenen en denken. Zelfs ik, als leek.
Immers de eerste berichtgeving las ik ergens ‘1000 bezoekers’ zouden de kans krijgen…dat was het moment dat ik snel-snel onze pontontickets bestelde. En ik was blij: “hehehe, 1 van de 1000, slechts”.
Vorige week las ik dan plots 100.000 bezoekers, dus 2 nullen meer, in blokken van 2000 per gate, en slechts 250 op de brug zelf per keer.
Al die getallen lieten mij denken, waar is de marge? Hoe ga je nagaan of die bezoekers op 20 minuten die ponton over zijn, stapt iedereen even snel of traag, hoe controleer je die aantallen?
En zoals bij den doktoor, waar is de marge als het fout loopt.
Geen marge dus, liet het nieuws mij weten later op de dag…Zonde. Het blijft een evenement de Stad Antwerpen waardig.
Het blijft dezelfde herdenking waardig dat 100 jaar geleden wel 100.000 vluchtelingen hielp.
Golden hour. Antwerpen ontwaakt. De eerste pontonbezoekers.
