Klein Antwerpen is een bruisende wijk in Antwerpen. Ze telt 22 straten en meer dan 10.000 inwoners. De wijk wordt begrensd langs het Stadspark; Charlottalei tot Frankrijklei.
De Joodse wijk ligt er middenin.
We parkeren de auto op het Astridplein en bewonderen de statige poort aan de Chinese wijk. We lopen ook ‘op’ het VTM Popup restaurant. Zo zie je nog eens iets 😉
Een slenterwandeling langs de Diamant tot aan mijn ooit eerste ‘studio’. Meer dan 30 geleden trok ik naar de Koekestad. Toen ik vast werk had bij DHL kon ik mijn eigenste studio huren. Volgens mij haalde dit geen 35 m².
Nou een statige straat, beaamt door Stijn. Midden in de stad. Ik herkende de trapjes-op gelijk. Aan nummer 43 was het. Dacht ik….maar bij thuiskomst heb ik het gelijk nagekeken. Mijn geheugen liet me niet in de steek. Die 3 ramen, ik herinner het me zo. Rustige buurt. Herinneringen.
We passeerden ook mijn eerste internaatsschool. Nog veel vroeger dan 30 jaar geleden. Al in het 6de lager zat ik op internaat. ‘Bij de nonnen’. Statige school. Midden in de Joodse wijk. Groeide daar de interesse voor de Joodse cultuur misschien?
Stijn zet zich op de bank en bekijkt de school. Zucht. Waar is de tijd van de chambretten en de lange wachttijden nà school….soms zat ik daar om 23 uur nog te wachten op vrijdag. En zondagavond zat ik al in mijn houten planken chalet zonder plafond, proberend het gordijntje zo dicht mogelijk te houden.
Maar vooral die mooie herinneringen. Antwerpen. Dé stad.
Het geboortehuis van Paul van Ostaijen.
Ik groette ook ’s morgens de dingen, net als Marc.
Maus is volgens mij wat men noemt de ‘oudste’ apotheek van ’t stad. Althans ik herinner me deze identiek van 30 jaar geleden. Volgens mij bestaat deze al vanaf 1870 in zijn zelfde vorm.
In deze straten is de Joodse gemeenschap overal aanwezig. Wat ik zelf niet wist was dat zij schuw zijn van honden. Onze Skype werd dan ook gemeden in grote (grote!!!) bogen. Een lieve Joodse dame wist me te vertellen dat ze het ‘niet gewoon zijn’ met honden om te gaan. Het vraagt te veel werk. Ze hebben het meestal te druk met de kinderen. Zelf was ze vergezeld van 3 kinderen (van haar zelf) en 1-tje in de buggie van vrienden. Thuis wachten er nog 5….
Ik leg Stijn uit wat de Mezoeza betekent. (Een schuin blokje op manshoogte aan de voordeur) Hierin zit een fragment uit het Oude Testament op een rolletje perkament. Joden tikken dit aan voor ze een Joodse woning betreden.
Ook slaagden we er niet in een foto van het gezicht te nemen. Ook het fototoestel werd gemeden. De achterkant dan maar.
We passeren de Synagoge, het badhuis en de Kosjer Restaurants. Hoffy’s is zowieso heerlijk om te eten.
We eindigden op een bank in het Stadspark met een reuze ijs. Exotisch ijs. Reusachtig in prijs maar ook in omvang.
Een kleurrijk tafereel met kinderen. Toonbeeld van diversiteit in de stad.
Heerlijke Paasdag. Pesach op zijn best.
[flgallery id=52 /]
