Wat onze vaste lange staanplaats moest worden was eerder een scène uit Campings-voor-de-familie flodders. We hebben dus besloten om er slechts 1 nacht te doorstaan, euh door te brengen. Het was eerder een kamp dan een camping. Wellicht dicht bij de Adriatico gelegen maar onze droom was meer een leuke toffe campingplaats, toch iets privé en vooral clean met leuke pool en animatie voor Stijn.
Jesolo het spijt ons maar toch bedankt voor dat muggenlandschap over heel ons lijf 😉
We besluiten vroeg op te staan en richting Venezia te rijden om daar op de keurige camperplaats te stallen en te voet te vetrekken – met Skype – richting San Marco-plein. De people mover brengt ons in geen tijd naar de Piazza Roma en daar begint onze 6-uur durende slenter wandeling in hitte en toerisme. Eigenlijk is het fijn dolen in de tijd doorheen smalle stegen en toch oplettend de bordjes Rialto en San Marco te moeten opvolgen.
Gondola Romantica, heerlijke Prosciutto, de beste koffie en het tofste gezelschap. I feel the heat, sure I do!
San-Marco het heeft toch iets, ik waan mij in kostelijke gewaden en geniet. Vooral ook van mijn fantastische zoon, hoe heet, hoe ver, hoe lang ook…we hebben karakter en zaniken nooit. Cool!
En ja hoor ik was er ook, op San Marco, getuige deze ene foto die er van mij bestaande is. (tot hiertoe hoop ik)
Genieten is ook Murano Glas bewonderen en de kleuren van de Venetiaanse maskers vastleggen. Ik hou van Murano glas….niet van het prijskaartje ;-).
Superfijne dag maar redelijk zwaar. Benen beginnen pijn te doen van al die kilometers en ik besluit in 1 korte pijn retour te rijden naar het Lago Del Garda. Een andere camping is de keuze van Stijn. Maar wat een keuze! Woehoe, hier worden we 100. Zeker weten.
[slideshow_deploy id=’1119′]
