Uitermate verwonderd las ik dat de heer Roeland Raes de Holocaust ontkent. Dit feit is zo indringend en onterend dat het eigenlijk tot stilzwijgen doemt. Het doet mij althans verstommen en maakt me triest. Het is schokkend dat deze uitermate negatieve uitspraak dan ook als Kop in de krant verschijnt. Een wandeling door het Yad Vashem in Israël en alle commentaar zijn overbodig. Dat hij als toemaatje ook nog twijfelt aan de echtheid van Dagboek van Anne Frank is pas echt fout.
Mijn moeder werd geboren in 1934 in een Zeeuws vissersdorpje. Toen ze 12 was en naar de ‘grote’ school ging in Hulst was het op een dag groot feest voor haar. Haar vader – mijn opa – kwam op een zondag in het jaar 1946 thuis na de mis. Hij had zoals gewoonlijk een pintje gedronken in de buurtafspanningen. Hij had van een leurder een vulpen gekocht. Het was geen gewone vulpen deze wonderpen moest nooit meer gevuld worden: hij bleef maar schrijven en bleef maar met inkt gevuld! Deze wonderpen was een voorloper van onze moderne balpen. We zijn dan ook overtuigd dat Anne Frank, die toch in een grootstad als Amsterdam woonde en bovendien van gegoede familie was zeer zeker deze ‘wonderbalpen’ al meerdere jaren in gebruik had. Mijn moeder woonde slechts in een uithoek van Nederland in een minuscuul dorpje aan de Schelde en zelfs daar werd er met deze pennen geleurd in de café’s.
De uitspraken van Roeland Raes zouden moeten genegeerd worden, doodgezwegen, ze rijten alleen maar oude wonden open. De wet die de term negationist in het leven riep is een goede zaak.
