Zoals de nacht plots valt,
zwaarmoedig, koud en stil
huivert mijn ik, want kil
is het timbre dat schalt.
Het stormt door de heldere nacht.
Hoog hangen sierlijke stippen
en laag ligt een donzige vacht
een glimlach versiert mijn lippen.
Ik zie je voetdruk
in de donkere sterre hemel
Ik zie je voetdruk
in het witte sneeuwtapijt
| (c) Sabrina Maes